ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΟΝΤΑ

official trailer

Lego Μηχανισμός Αντικυθήρων

Ανεμοστρόβιλοι σαρώνουν τον ήλιο

Δείτε για πρώτη φορά τους ηλιακούς τυφώνες που μπορούν να καταπιούν τη γη

Solar Tornadoes Dance Across Sun's Surface in...

ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΕΣ

Είναι δυνατόν να βλέπουμε κάτι άλλο από αυτό που υπάρχει πραγματικά;Υπάρχει τρόπος να εξαπατηθούν τα μάτια μας; Ή ο εγκέφαλός μας; Ο κόσμος της οφθαλμαπάτης έχει αμφισβητηθεί πολλές φορές, αποτελεί όμως ένα ευχάριστο παιχνίδι του μυαλού.

Διάβαζε και ας σου φανεί παράξενο.

Σωφνυμα με μετελη Αγκιλγου Πεπανησιμοτυ η σριεα των γωραματμν σε μια λξεη δεν εεχι σαιμησα ατυο που μρετα εαινι το πωτρο και το τλευτιαεο γμαρμα. Τα υλιοποπα μοπορυν να εαινι σε οηπιδτοε σριεα και μεριπος αοκμα να δαεζιαβις χριως πβηρλμοα.

Ο ψυχίατρος κος Θ. Δασκαλόπουλος αναφέρει: "φαίνεται πως ο οφθαλμός από την οπτική σάρωση του κειμένου , μεταδίδει στον εγκέφαλο , ολόκληρα πακέτα πληροφορίας για κάθε λέξη και όχι για κάθε γράμμα ξεχωριστά."

         

Δείτε για παράδειγμα την παρακάτω λέξη:

 τλευτιαεο

           
Δύσκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνει. Παρόλο που χωρίς δυσκολίες την διαβάσατε πριν στο κείμενο, έξω από αυτό και μόνη της , δεν γίνεται αντιληπτή. Τα συμφραζόμενα είναι που δίνουν την κατανόηση.

 Πράγματι υπάρχουν πολλές γλώσσες και σήμερα , που αφήνουν τα σύμβολα του γραπτού λόγου να ταιριάζουν , μέσα στο νου μας , στη σωστή έννοια. 

α) Αντικείμενα που δεν υπάρχουν

Τα αδύνατα σχήματα είναι η αγαπημένη κατηγορία των ζωγράφων. Τα σχέδια ξεφεύγουν από την πραγματικότητα και μας οδηγούν σε ανύπαρκτους κόσμους. Ο Oscar Rentersvard θεωρείται ο πατέρας των αδύνατων σχημάτων. Έχει δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του χιλιάδες τέτοια σχήματα , όπως το αδύνατο τρίγωνο , η αδύνατη σκάλα κ.α. 

Αδύνατος κύβος

Αδύνατο τρίγωνο

Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά

Αδύνατη σκάλα

β) Διφορούμενες εικόνες

Οι διφορούμενες εικόνες είναι γνωστές από αιώνες , χαρακτηρίζοντας από μια υψηλή ευφυία στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Νέα κοπέλα ή γριά

Πόσα πόδια έχει ο ελέφαντας;

γ) Γεωμετρικές οφθαλμαπάτες

Γνώριμα από την παιδική μας ηλικία σχήματα , παραμορφώνονται από τη θέση ή την κλίση που έχουν ή από την επίδραση κάποιου άλλου σχήματος στο υπόστρωμα.

Οι ευθείες είναι παράλληλες

Ποιός στρατιώτης είναι ψηλότερος; Μετρείστε τους.

δ) Υπνωτίζουν

Έργο του Dali με τίτλο "Η Gala συλλογίζεται τη Μεσόγειο"

Κοιτώντας το από απόσταση 20 μέτρων γίνεται το πορτρέτο το Λίνκολν.

ε) Κινείται ή όχι?

Σύμφωνα με τη θεωρία του Mark Changizi από το πολυτεχνικό ινστιντούτο Rensselaer της Νέας Υόρκης , θα πρέπει να περάσει το 1/10 του δευτερολέπτου πριν ακόμα ο εγκέφαλός μας να μπορέσει να μεταφράσει το σήμα σε μια οπτική αντίληψη της εικόνας που βλέπει.

Βάση της θεωρίας αυτής το οπτικό μας σύστημα έχει εξελιχθεί για να αντιμετωπίζει καθυστερήσεις , δημιουργώντας ουσιαστικά εικόνες με αυτά που πρόκειται να συμβούν μετά από 1/10 του δευτερολέπτου. Έτσι εξηγεί , πώς αντιλαμβανόμαστε να κινείται η τελευταία ακίνητη προφανώς εικόνα.

Ο ίδιος ο ερευνητής κατάφερε και ταξινόμησε 50 διαφορετικά είδη ψευδαισθήσεων σε ένα σύνολο 28 κατηγοριών.

" Πρώτα βλέπει η ψυχή , όχι τα μάτια.."

Καρτέσιος

Η ψευδαίσθηση της μεγάλης Σελήνης

Το ερώτημα: Γιατί ο ήλιος και η σελήνη φαίνονται μεγαλύτεροι όταν βρίσκονται κοντά στον ορίζοντα;

 Δοκιμάστε να φωτογραφίσετε την Σελήνη σε διάφορα ύψη. Η διάμετρος που αποτυπώνεται στο φιλμ , είναι πάντα η ίδια. Όμως γιατί την Σελήνη όταν ανατέλλει την βλέπουμε μεγαλύτερη από όταν αυτή βρεθεί ψηλά στον ουρανό;

Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι το πελώριο μέγεθος της Σελήνης που ανατέλλει και του Ήλιου που δύει, πρόκειται για ψευδαίσθηση και οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται τον ορίζοντα.

Μια διαδεδομένη θεωρία αναφέρεται στο ότι αντιλαμβανόμαστε τον ουρανό σαν ένα ρηχό μπολ αναποδογυρισμένο,  που έχει σύνορα. Το μυαλό μας , μας λέει ότι ο ουρανός βρίσκεται πιο μακριά από εμάς στον ορίζοντα , παρά πάνω από το κεφάλι μας. Οπότε όταν αντιμετωπίζει δύο αντικείμενα με ίσα γωνιακά μεγέθη το πιο μακρινό το εκλαμβάνει και ως μεγαλύτερο. Αν για παράδειγμα υπάρχουν δύο μπαλόνια , το ένα με διάμετρο 10 μέτρα και σε απόσταση 100 μέτρα από εμάς και το άλλο με διάμετρο 1 μέτρο και σε απόσταση 10 μέτρα, ενώ οι γωνίες υπό τις οποίες φαίνονται είναι ίσες , το μυαλό μας θα θεωρήσει το πρώτο μπαλόνι ως μεγαλύτερο (οφθαλμαπάτη Ponzo).

Μια άλλη εξήγηση που δίνεται , έχει να κάνει με τις διαφορές των γωνιακών μεγεθών. Όταν η Σελήνη είναι κοντά στον ορίζοντα , ο εγκέφαλός μας την συγκρίνει με το μέγεθος των γήινων αντικειμένων που βρίσκονται μαζί της στο οπτικό μας πεδίο. Ενώ λοιπόν , η Σελήνη έχει γωνιακό μέγεθος της τάξης του 0,5° , τα υπόλοιπα αντικείμενα έχουν αρκετά μικρότερα γωνιακά μεγέθη. Αντίθετα όταν η Σελήνη είναι στο ζενίθ , τα κοντινά σύννεφα και η γύρω περιοχή του ουρανού έχουν γωνιακά μεγέθη αρκετά μεγαλύτερα της μισής μοίρας. Η αντίθεση αυτή είναι που κάνει την Σελήνη να φαίνεται σημαντικά μεγαλύτερη στην πρώτη περίπτωση απ' ότι στη δεύτερη.

Συνολικά έχουν διατυπωθεί γύρω στις 10 θεωρίες για να εξηγήσουν την οφθαλμαπάτη της Σελήνης , αλλά καμία ακόμα δεν έχει φανεί απόλυτα πειστική. 

ΠΗΓΗ: Thanasis Kopadis,

             http://www.physics4u.gr/faq/large_sun_moon.html,  

          Μέρος της εργασίας δημοσιεύθηκε στον Εκλείδη Β΄ από τη στήλη "Τα Μαθηματικά μας διασκεδάζουν"

Οταν οι καθηγητές κατεβαίνουν από το βήμα

Ενα δισεκατομμύριο δολάρια: τόσα ξοδεύουν οι Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο για να κατασκευάσουν νέες, υπερσύγχρονες πανεπιστημιακές αίθουσες. Οι έρευνες όμως δείχνουν ότι οι φοιτητές απορροφούν μόνο το 20% της γνώσης που διδάσκεται. Οτι το ενδιαφέρον τους για τις διαλέξεις δεν διαρκεί πάνω από δέκα λεπτά. Και ότι το ένα τρίτο εγκαταλείπει το Πανεπιστήμιο ύστερα από δύο χρόνια φοίτησης. Κάτι δεν πηγαίνει καλά λοιπόν με το παραδοσιακό μοντέλο διδασκαλίας, που εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες εφαρμόζεται φυσικά και στην Ευρώπη. Στην εποχή του iPad και των smart phones, η από καθέδρας διδασκαλία δεν έχει πλέον νόημα.

Στην πραγματικότητα, η εκστρατεία υπέρ του active learning έχει ξεκινήσει από το 1991. Δύο αμερικανοί παιδαγωγοί, ο Τσαρλς Μπόνουελ και ο Τζέιμς Εϊσον, προειδοποιούσαν από τότε ότι οι φοιτητές δεν πρέπει μόνο να ακούνε, αλλά και να διαβάζουν, να γράφουν, να συζητούν, να εμπλέκονται στην επίλυση των προβλημάτων. Είκοσι χρόνια μετά, μια έρευνα φτάνει στο σημείο να αποδείξει ότι αν οι καθηγητές αφήνουν τους φοιτητές να ασχολούνται με διάφορα θέματα, φροντίζοντας απλώς να τους διακόπτουν σε κάθε μάθημα τρεις φορές για δύο λεπτά, η απορρόφηση πληροφοριών είναι μεγαλύτερη. «Μόνο και μόνο επειδή ένας καθηγητής λέει κάτι από το βήμα, δεν σημαίνει ότι οι φοιτητές το μαθαίνουν», επισημαίνει η Νταϊάν Μπενς, καθηγήτρια χημείας στο Catholic University. «Η μάθηση δεν λαμβάνει χώρα στον φυσικό χώρο μεταξύ του καθηγητή και του φοιτητή, αλλά στο μυαλό του φοιτητή».

Οι παλιές συνήθειες όμως δύσκολα πεθαίνουν. Ακόμη και στις διαλέξεις που δίνονται μέσω Διαδικτύου, το μοντέλο που ακολουθείται είναι το συμβατικό. Ακόμη και στο εικονικό πανεπιστήμιο της Apple, το 99% των βίντεο που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς παρουσιάζει τον καθηγητή να διαβάζει από ένα βιβλίο. «Πρόκειται για προσβολή στην ευφυΐα», τονίζει ο καθηγητής φυσικής στο Χάρβαρντ Ερικ Μαζούρ, που στα μαθήματά του ακολουθεί την τεχνική peer instruction: κάθε τόσο η διάλεξη διακόπτεται και οι φοιτητές, χωρισμένοι σε ομάδες, καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις. Αλλοι καθηγητές χρησιμοποιούν τα λεγόμενα clickers, όπου οι φοιτητές απαντούν στις ερωτήσεις με ένα κλικ. Σύμφωνα με κάποιες μετρήσεις, το 10% των αμερικανικών πανεπιστημίων ακολουθεί σήμερα αυτήν την τεχνική.

Η εκστρατεία κατά του lecture αρχίζει έτσι σιγά σιγά να κερδίζει έδαφος. Στο Πανεπιστήμιο της Μέριλαντ, χωρίζουν τις διαλέξεις των 200 φοιτητών σε «στούντιο», όπου συμμετέχουν το πολύ 50 φοιτητές, και «σεμινάρια», με τη συμμετοχή 20 φοιτητών. Στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης, η καθηγήτρια χημείας Τζέιν Γκρέκο στέλνει τις παραδόσεις της στους φοιτητές μέσω Διαδικτύου και χρησιμοποιεί την ώρα του μαθήματος για να συζητά με τους φοιτητές τα πειράματα που έκαναν την προηγούμενη φορά. Τέτοιου είδους διαδραστικά μαθήματα είναι βέβαια πιο απαιτητικά, αφού προϋποθέτουν την ενεργή συμμετοχή των φοιτητών. Και το βασικό τους πλεονέκτημα είναι ότι νικούν τον εχθρό της μάθησης: την ανία.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ ONLINE

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟ Σ/Κ

ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (A Beautiful Mind) trailer

Το εργο βασιζεται εν μερει στην πραγματικη ιστορια του Τζον Φορμπς Νας και στη βιογραφια της Σιλβια Νασαρ. 

Ο Τζον Φορμπς Νας ηταν μια ιδιοφυια που ειχε κανει πολλες ανακαλυψεις στον τομεα των οικονομικών μαθηματικων. 

Η λαμπρη σταδιοδρομια του ομως αρχισε να βρισκει ενα σημαντικο εμποδιο, ο ιδιος ηταν σχιζοφρενης, πραγμα που θα εμποδιζε καθε ανθρωπο να κανει οτιδηποτε στη ζωη του. 

Μετα ομως απο πολλους αγωνες και με τη στηριξη της πανεξυπνης γυναικας του, ο Τζον Φορμπ Νας καταφερνει να διαπρεψει και να τιμηθει για τις προσπαθειες του με το βραβειο νόμπελ το 1994.

Ρουμπίν Καζάν-Ολυμπιακός 0-1 : Και με χιόνια και με κρύα...

Μεγάλο "διπλό" στο παγωμένο Λουζνίκι πήρε ο Ολυμπιακός με γκολ του Νταβίδ Φουστέρ στο 71ο λεπτό. Καλύτερη η ομάδα μας στο πρώτο ημίχρονο μπορούσε να τελειώσει νωρίτερα το ματς, ενώ στο δεύτερο άφησε χώρο στους Ρώσους που προσπάθησαν, αλλά δεν μπόρεσαν. Μορφή του ματς ο Ρόι Κάρολ που μπήκε στον αγώνα ελάχιστα μετά το γκολ αφού αποβλήθηκε ο Μπάλας Μέγκιερι και απέκρουσε το πέναλτι του Νάτσο, διατηρώντας το "χρυσό" 0-1 που μας δίνει προβάδισμα για την πρόκριση. Όλα καλά με τον Μέλμπεργκ που χτύπησε με τον Μέγκιερι, έπαθε βαριά διάσειση και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, αφού δε μπορούσε να θυμηθεί ούτε το όνομα του!

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ

Μουσείο Ηρακλειδών   (Αθήνα,Κέντρο)
Από 27/01/2012 έως 22/04/2012

Είδος: Γλυπτική-Χαρακτική

Περιγραφή:

Το Μουσείο Ηρακλειδών σε συνεργασία με την Ιαπωνική Πρεσβεία στην Αθήνα παρουσιάζουν την έκθεση της γλύπτριας Ντίνας Αναστασιάδου με θέμα “Μαθηματικά και οι Τέχνες της Ιαπωνίας”. Η έκθεση περιλαμβάνει 60 έργα γλυπτικής, κεραμικής και κατασκευών εμπνευσμένα από τον Ιαπωνικό Πολιτισμό.

Το 1980-1986 η Ντίνα Αναστασιάδου σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών γλυπτική, θεωρητικά και χαλκοχυτική, στο εργαστήριο του Γιώργου Νικολαΐδη και του Θόδωρου Παπαγιάννη. Αποφοίτησε με άριστα (10/10). Το 1986 οι καθηγητές της ΑΣΚΤ την επέλεξαν να συμμετάσχει σε διεθνές φεστιβάλ τέχνης στο Ushimado, Okayama Ιαπωνίας. Παρέμεινε ένα χρόνο παρακολουθώντας μαθήματα ιαπωνικής γλώσσας, καλλιγραφίας και ζωγραφικής με sumi (sumi-e) κοντά στον ιστορικό και καλλιγράφο Mitsuo Takaoki και την ζωγράφο σύζυγό του Miki Takaoki.
Το 1988-1991 με υποτροφία του Υπουργείου Παιδείας της Ιαπωνίας παρακολούθησε μαθήματα Ιαπωνικής Ιστορίας της Τέχνης (Ιαπωνική Βουδιστική Τέχνη) στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Kyoto, με καθηγητή τον Zenzo Shimizu. Θεωρεί την από το 1980 (μέχρι σήμερα) σχέση της με την οικογένεια του δασκάλου της Mitsuo Takaoki αποφασιστική για όλη την μετέπειτα καλλιτεχνική της πορεία. Το 1999 έλαβε τιμητική διάκριση από τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών για το έργο της.

Έχει στο ενεργητικό της οκτώ (8) ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και δύο (2) στην Ιαπωνία και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές. Το 2009 εξέθεσε τα έργα της στην Ιαπωνική Πρεσβεία με την αφορμή των «110 χρόνων φιλίας μεταξύ Ελλάδας-Ιαπωνίας» (Greece-Japan: 110 years of friendly ties). Έργα της βρίσκονται στην Ιαπωνική Πρεσβεία της Αθήνας, και σε συλλογές ιδιωτικές και δημόσιες στην Ιαπωνία, Ελλάδα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Η.Π.Α. Έχει λάβει μέρος σε πολλές διαλέξεις στην Ελλάδα και στην Ιαπωνία, προβάλλοντας τον Ιαπωνικό Πολιτισμό.

Στο Μουσείο Ηρακλειδών και στη διάρκεια της έκθεσής της θα λάβει μέρος στα εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία με θέμα «Μαθηματικά και οι Τέχνες της Ιαπωνίας» (τον ομότιμο τίτλο της έκθεσής της).

Ώρες λειτουργίας: 
Από 27/01/2012 έως 22/04/2012
Παρασκευή 13:00-21:00
Σάββατο έως Κυριακή 11:00-19:00

Μουσείο Ηρακλειδών
Ηρακλειδών 16, Θησείο   Τηλ: +30 210 3461981