pi song

Μία μουσική σύνθεση, εμπνευσμένη από τα άπειρα ψηφία του αριθμού «π», δημιούργησαν μαθητές του Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας έναν διαφορετικό κόσμο ήχων, που συνδυάζει το ευχάριστο, το διάφωνο και το παράξενο.

Πρόκειται για μία εργασία, στο πλαίσιο διαθεματικού μαθήματος μουσικής και μαθηματικών, υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Μουσικής Μαρίας Πατιώ, η οποία θα παρουσιαστεί στο σχολείο την Παγκόσμια Ημέρα του «Π», που ορίστηκε στις 14 Μαρτίου (οι Αμερικανοί γράφουν την ημερομηνία πρώτα με τον μήνα και μετά με την ημέρα, δηλαδή 3/14, που είναι και τα πρώτα ψηφία του αριθμού «π») προς τιμήν της μαθηματικής σταθεράς του Αρχιμήδη.

Όπως εξήγησε η καθηγήτρια, οι μαθητές αντιστοίχισαν τους αριθμούς με μουσικές νότες, χρησιμοποιώντας τα πρώτα 32 σημαντικά ψηφία (αυτά που δεν περιλαμβάνουν μηδενικά) και στη συνέχεια έφτιαξαν 8 μουσικά μέτρα, βασισμένα σε ρυθμό που αντιστοιχεί με το μισό του αριθμού «π».

«Προέκυψε μία σειρά 32 μουσικών φθόγγων, η οποία δεν εμφανίζει καμιά περιοδικότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εντύπωση της ατονικότητας» δήλωσε η κ.Πατιώ και εξήγησε ότι η μουσική χωρίς τονικά μέτρα - χαρακτηριστικό του 20ου αιώνα - φαίνεται σαν να μην έχει τέλος, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα δεκαδικά ψηφία του αριθμού «π». Έτσι, η μπάντα του σχολείου αποφασίζει η ίδια πότε θα σταματήσει την εκτέλεση του περίεργου μουσικού κομματιού.

Η αντιστοίχηση των ψηφίων του αριθμού «π» με μουσικούς φθόγγους βασίστηκε στην ιδέα του μουσικού Michael John Blake (Μάικλ Τζον Μπλέικ), ο οποίος δημιούργησε το «pi song» για την «pi day» (14 Μαρτίου) του 2011.

Ωστόσο, η συνεργασία των 13 μαθητών/τριών των τριών τάξεων του Γυμνασίου του Πειραματικού Σχολείου για τη σύνθεση και ενορχήστρωση, οδήγησε σε μια δική της ξεχωριστή μουσική αποτύπωση και ερμηνεία του άρρητου αυτού αριθμού.

Στην προσπάθεια οργάνωσης αυτού του μουσικού χάους, η μουσική ομάδα δέχθηκε νέους κανόνες/παραδοχές (μουσικό μέτρο, μουσική φόρμα, ρυθμική αγωγή, ενορχήστρωση).

Για την εκτέλεση του μουσικού έργου χρησιμοποιήθηκαν τα όργανα: φλάουτο (Μαρία Καζάρα), βιολί (Πέτρος Αλεξίκος), βιολοντσέλο (Ιωάννα Χρυσαφίδου), κιθάρα (Βασίλης Λιάμης, Θοδωρής Παζαρλόγλου, Σταυρούλα Χατζηασεμίδου), πιάνο (Ελπίδα Κελέση), keyboard (Γεωργία Κελέση), μεταλλόφωνο (Γιάννης Ασλανίδης, Λυμπέρης Διονυσόπουλος), μουσική κουρτίνα (Μαρία Βουλκίδου), κλάβες (Νίκος Μαρίνης), ξύλο της βροχής (Σταυρούλα Ντολοπούλου).